“…Ömrü beyaz gemide çalışan babasını beklemekle geçmiş olsa da zamana kızamadı, anlamaya

çalıştı. Sitemini anlatacak yol aradı. Tanrı Dağlarınca büyük özlemini, küçücük ama Sarı Özek

bozkırınca geniş göğsünde biriktirdi. Göğsü genişledi, genişledi, kocaman oldu. Sözlerin taştığı,

masalların yarıştığı, destanlarınsa Kürkürü ırmağınca çağıldadığı bir akarsuya dönüştü. Hasretini ak

kâğıtlara döktü. Hayallerini betimledi. Gördüklerini unutmadı, yaşadıklarını unutmadı. Hikâyeler

yarattı. Cümleler… Cümleler uzadı, uzadı, uzadı; yüz elli yedi ayrı dilin büklümünde bükülerek dört bir

yanını dolandı dünyanın. Yüz elli yedi dilin, birbirinin dilini hiç bilmeyen çocukları, Şeker köyünün

rüzgâr ırgaladıkça gümüş rengine bürünen çayırlarını tanıdılar. Tanrı dağı ile tanıştılar. Tanrı dağının

en batı ucunun Talas Ala dağları olduğunu bildiler. Bu heybetli dağların doruğunda tüm görkemiyle

Manas dağı otururdu, bunu da bildiler…”

Bu kitapta, Cengiz Aytmatov’un içine doğduğu dünyanın farklılığı ve tüm renkleri, ömrünün değişik

evrelerinde başından geçenler, duyguları, yöneticilerin halk üzerindeki olumlu ya da olumsuz etkileri

üzerine düşünceleri; Kırgız kültüründen, destanlardan, doğadan, en önemlisi insandan yola çıkıp