“Bazen hayatın gerçekleri aydınlıktır, elle tutulur gibi gözünün
önündedir, bazen de gevşek bir taşın ardına saklanmış gibi
karanlıktadır ve ortaya çıkacak vakti bekler.”

Simay, kendini bir haberin geleceği umuduna bağlamış
beklemektedir. Bu hikâyede tek mi kalacak, yoksa Burkay’dan
bir haber alacak mıdır? Birbirine girmiş olayların nihayet sır
perdelerinin aralandığı, durmak bilmeyen bu karmaşanın ortasında Simay bir de geçmişin korkunç hayaletleriyle baş etmeye uğraşır.
 
Burkay, planları doğrultusunda hareket etmeye kararlı,
sonunda adaleti sağlayacağına emindir ama kalbinin çarpıntısını
duymazdan gelemez. Simay’ı güvende tutmanın en iyi yolu onu
geride bırakmak mıdır, yoksa elini sımsıkı tutmak mı? Yüzünü
ezberlediklerinin yanı sıra, sesi öfkesini harlayan düşmanlara da kafa tutan Burkay, hem aşkına hem dostunun hatırasına sahip çıkmaya gayret eder.
 
Hayat sahnesinde karakterleri gereği hep başrolü kapmış Simay
ve Burkay, zifiri karanlık gizleri günyüzüne çıkaracak, gerçeklerin
acısıyla sınanacak, aşkla birbirlerine tekrar ve tekrar bağlanacaklar. Pür-i pak aşkları, aydınlık bir ruhun huzura kavuşmasına yardım edebilecek mi? Durmak bilmeden planlarını bozanlar, dirayetlerini kırabilecek mi? Her şey muhakkak ki bir çözüme varacak... ama hak ettiği sona ulaşabilecek mi?