“Ne zaman oldu bilinmez ama ikisinin arasında kocaman bir nehir oluşmuştu; gemi de sandal da yasaktı, nehrin iki ayrı yakası boyunca kendi düşüncelerinin yolunda yürümekten başka çareleri yoktu.”

Japon edebiyatının ilk büyük kadın yazarlarından biri olan İçiyo Higuçi’nin kaleme aldığı Büyümek, Meici Dönemi’nin eşiğindeki Tokyo’da, yoksullukla çevrili bir mahallede büyüyen çocukların masumiyet ve kader arasında sıkışan hikâyesini zarif bir anlatımla gözler önüne seriyor.

Tokyo’nun kenar mahallelerinden birinde, tapınaklar ve eğlence evleri arasında sıkışıp kalmış bir sokakta büyüyen çocuklar, oyunlar ve hayallerle örülü bir dünyada yaşarken, kaderlerinin yetişkinlerce çizilmiş olduğunu fark etmeye başlarlar. Hayatın acımasız düzeni, çocukları birer birer masumiyetlerinden uzaklaştırırken, büyümek yalnızca bir fiziksel değişim değil, aynı zamanda kaçınılmaz bir vedaya dönüşür.