“BUĞRA HAN CİHAN, HER YALNIZLIĞIMDA

BENİ KAÇTIĞIM YERDE BULAN.”

Aile tüm kötülüklerin iyi niyetle yapıldığı  bir yerdir, derlerdi. Peki ya lise?

Lisedeki arkadaşlıkları insanın ikinci ailesidir.  Kimilerinin en büyük şansı bu okul binası  olurken, kimilerinin hayatı boyunca hafızasından kazıyamadığı hayal kırıklıklarının

evidir. Yalnızca hayal kırıklıklarının değil,  kalbin de bu kırıklarla beraber defalarca  parçalandığını öğrendiği bir lanettir.  Belki de büyümenin ilk sancısı,  Aşkın ilk çarpıntısı,  Dudaklara bırakılan ilk masum busedir.

Bizim hikayemiz, masumiyetin kaybedilip  mücadelenin başladığı noktada değişiyordu.  Mezuniyet yılımızda başımıza gelen o  felaketle…Birbirimizi kaybedip yeniden

bulduğumuz kişilerin artık biz olmadığını  anladığımız o gecede.

NEFESİNİ TUT ÇÜNKÜ BU GERÇEK  BİR LİSE HİKÂYESİ.