EFSUNCU BABA

Bir gün Mahur arkadaşına:

-Bizi buraya gökten inme birer melaike deyi kabul ettiler.

-He…

O karılar bilmezler mi ki, biz melaike olmak­tan çok uzak çapkın, günahkâr haytalarız.

Neme gerek? Melaike deyi bizi bunda ikrama koydularsa hayır biz şeytanız diyecek değiliza. Hiç ağır bir iş yoktur. Yer, içer burada otururuz. Fakat bu evde bir esrar dönoor. Define mefine der iken bu işin dibinden bir gün bir kıyamet patlayacak. İnanırsın ki, bu herif akıbet yerden bir define çıkarsın.

-Kim bilir? Ne yok diyebilirim ne he diyebili­rim. Bakalım kısmetimize ne çıkacak?