Ağaç durdu Gece har, sabah yok diyar Kumlara uzandı düşüncesi Suya kilitlendi haresi Cıvıl teni, bilya sesi Cengaverce kenetlendi gölgesine "Yağız yalnızlığım benim Aklımın utanç prensi!" Pişmanlığı sindirdi kalkhas Atlas düşleri çekip gitti Çünkü aşk bitti. Ağaç durdu Kalkhas, asude yolcu, Kumkapı´daydı dün gece Şarkısı nar nağme Dili som heceydi Suyunu bana uzattı İçeyim de kuğusu olayım diye "Su gibi aziz ol" dedim Öyle güldü, öyle güldü ki Şarabını içemeden gitti Çünkü aşk bitti Şimdi ahkam vakti. (Arka Kapak)